Аб чым могуць шкадаваць жанчыны, якія перажылі развод?

Развод - гэта заўсёды цяжка. І пасля яго застаецца асадак - жаль да сябе, злосць на мужа, назапашаныя крыўды.

Усе складанасці, з якімі сутыкаюцца пары ў адносінах, рана ці позна выплеснуцца вонкі. Усё, што было праігнаравана ці, аб чым партнёры замаўчалі, як правіла, становіцца відавочным падчас сваркі. Часам людзі гавораць адзін аднаму страшныя словы, аб якіх у далейшым шкадуюць.

Чаму б не пагаварыць адзін з адным аб праблемах адразу? Часам нам перашкаджае страх быць незразуметым, часам гонар. Але ў чым бы ні была прычына, гэта яшчэ нікога не прывяло ні да чаго добрага.

Часцей за ўсё адносіны з такім падыходам прыводзяць пару да разрыву. Толькі праз некаторы час былыя партнёры пачынаюць разумець, як можна было развязаць праблему.

Звычайна разведзеныя жанчыны шкадуюць аб наступных рэчах.

Не прасілі аб дапамозе

Абарочваючыся назад, жанчыны шкадуюць, што маўчалі аб тым, што не спраўляюцца і ім патрэбна дапамога. Яны лічылі, што ідэальная жонка так не робіць. Наадварот, менавіта жанчына павінна ўзяць на сябе дзяцей, хатнія справы і клопат аб сваім вонкавым выглядзе. Канешне, гэта не так. Залішняя патрабавальнасць давяла жанчыну да стану "загнанага каня" і, зразумела, яна падала на развод.

Гэта былі ўцёкі ад уласнаручна створанага стрэсу. Магчыма, калі б жонка замест крыўды на мужа патлумачыла яму ў чым справа, сям'ю ўдалося б захаваць.

Не разабралася ў сабе і рана выйшла замуж

Жанчыны кажуць, што перш чым браць шлюб, ім варта было пазнаць сябе і навучыцца шанаваць. Быць самадастатковай у адзіноце, а толькі потым ствараць сям'ю. Тады гэты працэс прайшоў бы без спешкі з адчуваннем надзеі і сілы. У адваротным выпадку выбар засноўваецца на страху.

Не змагла скончыць адносіны раней

Жанчыны ў шлюбе часта церпяць тое, што недапушчальна. Частыя сваркі, неразуменне мужа, аб'юз і іншыя рэчы далёкія ад уяўлення аб гарманічных адносінах. Тым не менш, ім не хапае смеласці прызнаць, што ў сям'і ёсць праблема, і яны церпяць, як кажуць, да апошняга.

Страцілі самастойнасць

Кожная жанчына больш, чым жонка і маці. У першую чаргу яна - самастойная асоба, а ўжо потым усё астатняе. Калі жанчына пачынае ставіць мужа важней сябе, узводзіць яго на пастамент, яна становіцца проста яго жонкай. Як следства, перастае будаваць кар'еру, самаразвівацца, займацца хобі і г.д. Гэта нездаровая дынаміка.

Не ўзяла адказнасць

Перакладанне адказнасці на іншых людзей і абставіны не дае зазірнуць у сябе і зразумець свае памылкі ў паводзінах. Такая жанчына лічыць, што праблема толькі ў мужыку, не аддаючы справаздачы ў тым, што толькі яна адказная за ўласнае шчасце. Пасля разводу вочы на ​​гэта расплюшчваюцца, і тады сітуацыя здаецца катастрафічнай.

Не змагла абараніць асабістыя межы

Жанчыны, якія саступаюць ва ўсіх спрэчках, трымаюць уласныя жаданні і перажыванні пры сабе, замоўчваюць аб праблемах і клапоцяцца толькі аб патрэбах мужа, шкадуюць аб тым, што не ўсталявалі межы адразу. Толькі пазней яны разумеюць, што вартыя таго, каб з імі лічыліся.

Не разумела мовы кахання мужа

У кожнага з нас ёсць пераважная мова кахання. Пра гэта падрабязна апісана ў кнізе Гэры Чэпмена "Пяць моў кахання". Напрыклад, калі для мужа важныя дакрананні, а для жонкі дапамога - яны гавораць на розных мовах. З-за несупадзення і неразумення гэтага факта ў парах часта ўзнікаюць канфлікты. Дапушчальны, муж жадае правесці вечар у абдымку перад тэлевізарам, а жонка пачынае займацца мыццём. Муж лічыць, што жонка яго ігнаруе і не можа надаць яму час.А яна, у сваю чаргу, не разумее, што ўвогуле не так, бо яна ж для яго стараецца.

Стала залежнай ад мужа

Жанчына можа з галавой сысці ў адносіны і аддаць сябе ім без астатку. Яна грэбуе ўласнымі жаданнямі, імкнучыся патураць мужу абы захаваць шлюб. У выніку гэта разбурае яе, як асобу, а заадно і адносіны.

Не паўтарайце гэтых памылак, заставайцеся сабой, адстойвайце межы і будзьце шчаслівыя!