Вау-эфект: кнігі, якія могуць перавярнуць вашу прытомнасць

Пасля іх вы не будзеце такімі, як раней.

Чытаць я люблю вельмі: дома, у паездках, у адпачынку. Незалежна ад жанру ці скіраванасці кнігі: падабаюцца ўсё. Сёння - біяграфія, заўтра - дакументалістыка, а паслязаўтра - раман. Любая кніга нечаму вучыць, нават калі яна сумная і нецікавая - яна вучыць цябе таму, што склад не твой, ці таму, што такая тэма не захапляе. Але часам, пачынаючы чытаць, не ведаеш, якая кніга назаўжды паселіцца ў тваім сэрцы і чаму.

За апошнія некалькі гадоў сярод усяго мноства мяне закранула ўсяго тры: яны ярка аддрукаваліся ў маёй свядомасці і сапраўды нешта памянялі. Што гэта за творы? Сёння падзялюся імі з вамі.

«Астранаўт», Майк Масіміна

Аўтабіяграфія чалавека з унікальным пачуццём гумару. Аповяд аб тым, як шукаць дзіркі ў сценах, калі перад табой зачыняюцца дзверы.

Майк з дзяцінства марыў паляцець у космас, але ўсё, абсалютна ўсё казалі яму аб тым, што ён падыходзіць для космасу менш за ўсіх на планеце Зямля: з дзяцінства ён меў вялікія праблемы са зрокам, і ўсе лекары ў адзін голас паведамлялі яму, што гэта невылечна і яму ніколі не вылецець на арбіту.

Але яго жыццёвая энергія давала яму сілы імкнуцца да адваротнага.

Штораз слухаючы адмову, Майк ківаў галавой і ішоў далей думаць, як ператварыць "ніколі" у "аднойчы".

Як ён усё ж такі прыйшоў да сваёй мэты? Пра гэта дэталёва расказана ў кнізе. Двойчы ён станавіўся адным з 7 членаў экіпажа па абслугоўванні тэлескопа Хабл. Толькі ўдумайцеся: сямёра з мільёнаў жадаючых, і Майк сярод іх.

Кніга аб тым, што ніколі і ні пры якіх абставінах нельга здавацца, да ўсяго трэба ставіцца з гумарам і іроніяй. І толькі ты ведаеш, што ты можаш. Ніхто іншы, якім бы экспертам ён не быў, не разумее ўнутранага патэнцыялу чалавека, які мае мару.

«Атлант расправіў плечы», Айн Рэнд

Гэтую кнігу я здужала з пятай спробы. Першыя 100 старонак праходжу і закрываю: нудна, невыносна складана напісана, і нічога не зразумела. Праходзіць год, чую захопленыя воклічы, даю ёй другі шанец, спрабую ізноў. І… зноў не тое. І так 4 разы. А потым надышоў 5, пераломны раз: пасля сотай старонкі першага тома я зразумела, што я на самой справе губляю.

Кніга аб многім і для многіх. Можна бясконца доўга разважаць, чаму яна можа навучыць, але мяне зачапіла адно: мы абвыклі, што бедны і бяздольны чалавек - заўсёды добры персанаж, яму спачуваюць, суперажываюць. У той час як багаты, а калі яшчэ і спадчыннік, становіцца "мяшком" для маральнага біцця.

Тым не менш, не заўсёды пазіцыя Робіна Гуда мае пазітыўны для грамадства эфект. У кароткай перспектыве гэта выглядае як аднаўленне справядлівасці, а ў будучыні прыводзіць да поўнай дэградацыі.

Вельмі рэкамендую да чытання кожнаму, хто прывык шукаць вінаватых навокал - бацькі, асяроддзе, начальства, урад, эканамічная сітуацыя, інфляцыя. Калі вы бачыце крыніцу сваіх праблем у любым з гэтых слоў, кніга дапаможа вам зірнуць на жыццё інакш.

«Сіла падсвядомасці», Джо Дыспэнза

Квантавая фізіка, нейрабіялогія… Словы, якія ніколі б мяне не зацікавілі, калі б не Дыспенза. Жыццё падзялілася на "да" і "пасля". І гэта сапраўды тая кніга, пасля якой памянялася ўсё.

Ад майго стаўлення да простых рэчаў да светаўспрымання ў цэлым. Аб тым, як думка ўплывае на цела, здароўе і тое, што адбываецца вакол. Аб тым, як важна правільна марыць і думаць, і як шкодна зведваць негатыўныя эмоцыі. Усё гэта навукова і аргументавана так, што ў цябе не ўзнікае сумневаў у тым, што сапраўды важна ў гэтым жыцці.

Вы нават пачнеце менш хварэць і навучыцеся быць шчаслівым тут і зараз пасля гэтай кнігі.

Свет дзіўны ў сваёй разнастайнасці. І кнігі - гэта тое, што яго адлюстроўвае. Шчаслівая, што магу спазнаваць так шмат граняў нават з аднаго тома… і шчаслівая, што магу дзяліцца гэтым з вамі. Бо ўласны досвед на тое і дадзены - каб перадаваць яго далей.